Je gezicht van vroeger

Bestaat niet meer

Als ik je aankijk

Vraag ik me af

Of jouw herinnering dezelfde is

Als de mijne

 

Nu raken we elkaar aan als vreemden

 

Toen was ’t anders

 

’t is wel beter zo

 

Vreemd is het dat je bij bepaalde mensen

Altijd gisteren ziet

Een bepaalde gebeurtenis

Die je telkens weer beleeft

Alsof de tijd niet telt

 

Je gezicht van vroeger schijnt nog vaag

Door je gelaat van nu

De herinnering blijft echter springlevend

Gisteren raakte ik je aan

Morgen zou ik ’t weer doen

 

Maar je bestaat niet meer